Kancelaria świadczy pomoc prawną w zakresie oddłużania osób fizycznych. Aktualnie odnotowuje się wyraźny
wzrost zainteresowania dobrodziejstwem instytucji upadłości konsumenckiej. Zjawisko wynika z korzystnych
zmian w ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. prawo upadłościowe oraz większej świadomości prawnej społeczeństwa.
Ogłoszenie upadłości konsumenckiej wiąże się z wieloma korzyściami po stronie dłużnika. Przede wszystkim
dłużnik może liczyć na umorzenie co najmniej części zobowiązań. Po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej
zawieszeniu ulegają toczące się wobec upadłego postępowania sądowe i egzekucyjne, a wierzyciele zaprzestają
windykacji.
Upadłość konsumencka wiąże się ze sprzedażą majątku upadłego. Jeżeli w skład masy upadłości wchodzi lokal
mieszkalny albo dom jednorodzinny, w którym zamieszkuje upadły, a konieczne jest zaspokojenie jego potrzeb
mieszkaniowych lub osób pozostających na utrzymaniu upadłego, z sumy uzyskanej ze sprzedaży wydziela się
kwotę odpowiadającą przeciętnemu czynszowi najmu lokalu mieszkalnego w tej samej lub sąsiedniej miejscowości
za okres od dwunastu do dwudziestu czterech miesięcy.
Ratio legis upadłości konsumenckiej stanowi wyważenie interesów dłużnika z interesami wierzycieli. Instytucja
upadłości konsumenckiej jest skierowana do osób które nie doprowadziły do swojej niewypłacalności lub istotnie
nie zwiększyły jej stopnia umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa. Upadłość konsumencka ma spowodować
równomierne spłacanie wszystkich wierzycieli, bez pokrzywdzenia któregokolwiek spośród nich, z
uwzględnieniem możliwości finansowych dłużnika.
Umorzeniu w ramach upadłości konsumenckiej podlegają zobowiązania powstałe przed dniem ogłoszenia
upadłości i niewykonane w wyniku wykonania planu spłaty wierzycieli, za wyjątkiem:
zobowiązań o charakterze alimentacyjnym,
zobowiązań wynikających z rent z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci,
zobowiązań do zapłaty orzeczonych przez sąd kar grzywny,
zobowiązań do wykonania obowiązku naprawienia szkody oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, zobowiązania do zapłaty nawiązki lub świadczenia pieniężnego orzeczonych przez sąd jako środek karny lub środek związany z poddaniem sprawcy próbie, jak również zobowiązań do naprawienia szkody wynikającej z przestępstwa lub wykroczenia stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem,
zobowiązań, których upadły umyślnie nie ujawnił, jeżeli wierzyciel nie brał udziału w postępowaniu upadłościowym.
Poniżej publikujemy przykładowy wyrok w jednej z naszych spraw.